Een managementrol past mij wel/niet.

Maak de juiste keuze door meer zicht op je (onbewuste) overtuigingen.

Je dacht het altijd zeker te weten: jij bent op je plaats als professional, een managementrol is niets voor jou. En dan ontstaat er een vacature voor de positie van manager. Je twijfelt: zal ik dan toch solliciteren?  Mogelijk heb je groot gelijk en past die rol je helemaal niet. Maar lees, voordat je beslist, dit artikel opdat je je eigen onbewuste overtuigingen eerst eens grondig tegen het licht kunt houden. Leer jezelf nog net wat beter kennen voordat je de knoop doorhakt.

Kijk eens eerlijk in de spiegel

Je denkt/zegt: ik ben hier gewoon niet zo geschikt voor. Ik ben hier niet echt het type voor. Ik heb een hekel aan dat gekonkel en politieke gedoe. Als ze het in mij hadden gezien, hadden ze me wel benaderd. Dat klinkt als een logisch verhaal, waarin we zelf ook prima kunnen geloven. Maar de kans is ook groot dat we onze keuze vooral recht praten voor onszelf, om zo geen last te hebben van ergernissen over onszelf.

Maar wat zeg je nu echt tegen jezelf? Check bij jezelf of jouw keuze gestuurd is door één of meer van de onderstaande angsten om zo grip te krijgen op je onbewuste overtuigingen:

  • 1) Je bant bang dat anderen je arrogant vinden en een streber, dat ze zullen denken dat je jezelf overschat.
  • 2) Je bent bang om onderuit te gaan, het niet te kunnen. Mogelijk zelfs je baan kwijt te raken.
  • 3) Je bent bang dat je ongelukkig(er) wordt, dat je te veel stress zult ervaren.

Wat heb jij van huis uit meegekregen?

Velen van ons hebben ook van huis uit boodschappen meegekregen die ons ongemerkt sturen bij dergelijke beslissingen. Dat je bescheiden moet zijn, dat kinderen die vragen, worden overgeslagen. We zijn bang om buiten gesloten te worden, te mislukken of ziek te worden. Die risico’s willen we graag uitsluiten. Maar kan dat wel? En wat brengt dat ons?

Ambivalentie met ambitie

Ambitie heeft voor veel mensen ook een negatieve bijsmaak. Ambitie is een optelsom van twee niet te scheiden elementen: het verwerven van vakmanschap en de erkenning daarvan door de buitenwereld. Deze definitie (o.a. Fels) zorgt er ook direct voor dat veel mensen zichzelf niet als ambitieus zullen bestempelen: vakmanschap verwerven is ok, maar streven naar een podium voor je talenten, naar status en impact, dat ligt lastiger. Zeker voor veel vrouwen geldt dat ze onbewust doordrenkt zijn van de boodschap dat ze vooral lief moeten zijn en zich zeker niet op de borst moeten kloppen. Het is niet voor niets dat veel hoogopgeleide vrouwen zichzelf wel zien als arts, rechter, docent, maar niet als manager.

 Meer grip op je angst(en) met de onderstaande vragen:

  • Wat heb jij meegekregen aan boodschappen over ambitie en talent in jouw jeugd? Geloof je daar nog in, met andere woorden: Zou je die boodschappen zo ook nog aan jouw (potentiele)kinderen willen meegeven?
  • Hoe vergaat het anderen die bij jullie in de organisatie die stap maken? Komen er in jullie organisatie vaker managers terecht in een geïsoleerde positie terecht omdat ze geen aansluiting meer hebben met het team? Hoe vaak worden nieuwe managers ontslagen omdat ze disfunctioneren?
  • Stel je voor dat (sommige) mensen negatief over jou zouden spreken: zou je dat kunnen verdragen? Zou je nog mogelijkheden zien om oplossingen te verzinnen?
  • Of: stel dat je toch een negatieve beoordeling krijgt en zelfs teruggezet of ontslagen wordt, zou dat te verdragen zijn? Zou je dan nog weer gelukkig kunnen worden en met oplossingen kunnen komen?
  • Welke kwaliteiten heb jij eigenlijk in huis? Veel mensen weten namelijk veel beter waar hun ontwikkelpunten liggen, dan hun kracht. Als je niet (echt) zicht hebt op je wat er in je rugzak zit, is het lastig om een nieuw terrein te verkennen. Dus zorg dat je anderen bevraagd op jouw kwaliteiten (zie ook eerdere artikelen, bij voorbeeld: https://www.loopbaanonderhoudsgroep.nl/artikelen/artikel/32/radicale-feedback-7-vragen-die-jij-anderen-kunt-stellen-om-echt-zicht-te-krijgen-op-jouw-kwaliteiten.), doe een heisessie met jezelf of neem een coach in de arm om er meer zicht op te krijgen.
  • Klopt het wel dat jij zo slecht tegen stress/druk kan? Zijn er achteraf ook weleens momenten geweest waarop je je achteraf tevreden voelde over een stressvolle klus? Kun je nu beter of minder goed tegen druk dan in het verleden?

Pas op voor je tevreden gevoel

Op korte termijn, zal het in het algemeen vaak rust geven om niet te solliciteren. Vaak wordt dat directe gevoel ook gezien als bewijs dat we de juiste beslissing hebben genomen. Maar zie ook dat dat wellicht een korte termijn bevrediging kan zijn: je hoeft nu even niets engs, loopt nu geen risico. Mogelijk denk je er op de langere termijnweer heel anders over. Bij voorbeeld, als je collega de functie krijgt en het er eigenlijk minder goed vanaf brengt dan jij dat zou doen. Of als je een manager krijgt die de zaken heel anders aanpakt dan jij had bedacht, die jou misschien wel veel minder ruimte geeft dan je gewend was. Het is natuurlijk onzin om te zeggen dat iedereen manager kan worden of gelukkig is in een dergelijke positie.  Mogelijk ben je echt beter af in je huidige rol en past een managementrol je gewoon niet. Van belang is echter dat je nieuwe taken en rollen blijft uitproberen: als vervanger of als projectleider bij voorbeeld. Opdat je niet tevreden in de fuik zwemt, waar je niet meer uit kunt.

De moraal van dit verhaal: volg niet te snel je gevoel, bevraag jezelf kritisch en blijf zaken uitproberen. Of die boodschap van thuis, waar ik nog achter sta: we zijn niet van marsepein.