Op zoek naar de ideale baan? Luister eens naar het kind in jezelf
Of het nu om je eerste baan gaat of een nieuwe baan op je vijftigste, het kan een goed moment zijn om eens stil te staan bij wat voor werk er bij je past. Het liefst heb je een baan die, zonder te gemakkelijk (en dus saai) te zijn, je natuurlijk afgaat. In dit artikel help ik je de juiste vragen te stellen om meer zicht te krijgen op welke verlangens en mogelijkheden je in aanleg hebt meegekregen. Dit zijn natuurlijk niet de enige vragen die je jezelf moet stellen.
In het artikel van 31 juli: ‘Je hart volgen bij het maken van een loopbaankeuze? Niet doen!’ heb ik juist nadruk gelegd op het belang van sturen naar een niet al te volle vijver. De titel was wat provocerend bedoeld: het ging erom dat je niet alleen maar je hart moet volgen. Op dat artikel kwamen nogal wat reacties, in positieve en negatieve zin. Mooi! Daarom nu als tegenhanger: kijk eens rustig naar binnen, naar wat er altijd al was. Misschien helpt deze blik je om een baan te vinden waarin je vaker het gevoel ervaart dat het vanzelf gaat, de tijd vergeet, je in een ‘flow ”werkt.
Vraag 1: Wat deed je graag als kind?
Zonder te suggereren dat het altijd en bij iedereen klopt: als kind waren er minder invloeden die ons gedrag bepaalden. We waren niet bezig met de vraag of hetgeen we deden hip was of interessant. Of dat we er geld mee zouden kunnen verdienen. In de loop der jaren heb ik mijn cliënten vaak gevraagd ook eens stil te staan bij wat ze als kind het liefst deden. Dat leverde vaak een verrassende rode draad op met betrekking tot hun verlangens. Enthousiaste Lego-ers die nog steeds houden van dingen creëren. Fanatieke boekenlezers die nog steeds de behoefte hebben om regelmatig zich echt te verdiepen in nieuwe materie, om niet afgeleid te worden. Zelf ben ik ook een typisch voorbeeld van later doen wat je vroeger al deed: ik maakte regelmatig boekjes met zelfgeschreven verhalen.
Vraag 2: Welke behoeften zaten daarachter?
Het is wel belangrijk om een vertaalslag te maken naar de achterliggende behoeftes. Je hoeft niet persé een professionele voetballoopbaan te ambiëren, als voetbal vroeger jouw grote hobby was. Of kunstenaar als je vroeger graag tekende. Was het vooral het bewegen dat voetballen voor jou leuk maakte, of was het team het fijnste van die hobby? Of was je competitief ingesteld en bood voetbal je steeds weer de uitdaging van het kunnen winnen?
Vraag 3: Speelde je graag alleen of was je vooral met vriendjes in de weer?
Was je een kind dat het geweldig vond om met z’n allen op kamp te gaan, het liefst altijd met anderen was en zelf op zoek ging naar gezelschap in de vakantie? Of vond je het juist fijn om meer alleen te zijn: te lezen of knutselen, had je bepaalde hobby’s die je vooral alleen deed? Was je altijd al meer een luisteraar dan een prater? Kortom: was je van nature meer introvert of extravert?
De vertaalslag naar nu
Natuurlijk zijn er allemaal nieuwe invloeden op je pad gekomen en ben je niet meer het jongetje of meisje dat je was, maar misschien ben je daar ook wel wat te ver vanaf gedreven. Suzan Caine beschrijft in haar boek “Stil” mooi hoe de hele maatschappij vooral het extraverte waardeert en het hele schoolsysteem erop gericht is ons socialer te maken. Werken in groepjes tafels in plaats van in rijtjes en in vervolgopleidingen ook veel in werkgroepen. Misschien ben je daardoor vergeten hoe goed je eigenlijk bent als je alleen werkt. Maar wellicht heb je ook juist wel meer behoefte aan teamwerk of mis je dat je je met één onderwerp langdurig kunt bezig houden. Of gedij je niet goed in een weinig resultaatgerichte, trage omgeving en heb je tempo en competitie nodig. Het vinden van jouw vruchtbare aarde is van wezenlijk belang: in de vele outplacementtrajecten die ik begeleid heb, zag ik vaak hoe mensen somber, vermoeid en met maar weinig zelfvertrouwen starten, om in een nieuwe baan weer helemaal op te bloeien, omdat ze daar veel beter tot hun recht kwamen. Kortom; jezelf kennen en serieus nemen in het zoeken van de juiste baan of in het bijsturen in je huidige baan kan veel opleveren. Luister daarom weer eens naar het onbedorven kind in jou!